Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

25 ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ..........



Τιμήσαμε και εμείς με την σειρά μας τους ανθρώπους , εκείνους, που με την αυτοθυσία τους...μας οδήγησαν στην Ελευθερία....!!!
  25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821!! Ημέρα των Ελλήνων.. Ημέρα γεμάτη χαρά, γιατί γιορτάζει η ΠΑΝΑΓΙΑ, γιορτάζει και η ΠΑΤΡΙΔΑ μας..
  Αν και πέρασαν 194 χρόνια, ζωντανά και επίκαιρα παραμένουν τα μεγάλα οράματα των εξεγερμένων προγόνων μας..για λευτεριά, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.
  400 χρόνια δουλείας δεν μπόρεσαν να αφανίσουν το εθνικό συναίσθημα, να διακόψουν την ομοιογένεια των εθνικών χαρακτηριστικών, την ζωή του Έθνους...
Τίποτα δεν μπόρεσε να σβήσει τη φλόγα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!!
  Μια χούφτα παληκάρια, ορκίζονται από τον ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟ..κάτω από το λάβαρο της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, και η μυριόστομη κραυγή " ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ" δονεί τους ελληνικούς αιθέρες...
  ΠΑΤΡΙΔΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι οι δυό φάροι που φωτίζουν την ιστορική πορεία του ΕΘΝΟΥΣ μας!!!
  Η Ελληνική Επανάσταση πέτυχε γιατί ήταν αποτέλεσμα της θέλησης και των προσπαθειών όλων των Ελλήνων.
Ο Κολοκοτρώνης, φωτεινή μορφή, καβάλα στο άλογο του, δείχνει στους λαούς, πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι....πώς οι ελευθεροι λαοί μπορούν να διατηρήσουν την ελευθερία τους!!
  Οι δάφνες των ηρώων μαραίνονται αν εμείς δεν αγωνιζόμαστε σωστά για την τύχη και την προκοπή αυτού του τόπου!!!
Σήμερα, το εθνικό μήνυμα του Κολοκοτρώνη είναι επίκαιρο και ζωντανό: "να ΄στε μονιασμένοι...."
 
Εἶσ' Ἕλληνας; Τί προσκυνᾶς; Σηκώσου ἀπάνω! Ἐμεῖς καὶ στοὺς θεοὺς ὀρθοὶ μιλοῦμε..


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

ΓΙΟΡΤΗ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2015



Ευαγγελισμός - Ελληνισμός (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης)

Με μιας ανοίγει ο ουρανός, τα σύγνεφα μεριάζουν,
οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν.
Μια φλόγα αστράφτει ακούονται ψαλμοί και μελωδία.
Πετάει έν' άστρο σταματά εμπρός εις τη Μαρία
"Χαίρε της λέει αειπάρθενε, ευλογημένη χαίρε!
Ο Κύριός μου είναι με σε. Χαίρε Μαρία, Χαίρε!"

Επέρασαν χρόνοι πολλοί... Μια μέρα σαν εκείνη
αστράφτει πάλι ο ουρανός... Στην έρμη της την κλίνη
λησμονημένη, ολόρφανη, χλωμή κι απελπισμένη,
μια κόρη πάντα τήκεται, στενάζει αλυσωμένη.
Τα σιδερά είναι ατάραγα, σκοτάδι ολόγυρά της.
Η καταφρόνια , η δυστυχιά σέπουν τα κόκαλά της.
Τρέμει με μιας η φυλακή και διάπλατη η θυρίδα
φέγγει κι αφήνει και περνά έν' άστρο, μιαν αχτίδα.
Ο 'Αγγελος εστάθηκε, διπλώνει τα φτερά του...

"Ξύπνα, ταράζου, μη φοβού, χαίρε, Παρθένε, χαίρε.
Ο Κύριός μου είναι με σε, Ελλάς ανάστα, χαίρε".

Οι τοίχοι ευθύς σωριάζονται. Η μαύρ' η πεθαμένη
νοιώθει τα πόδια φτερωτά. Στη μέση της δεμένη
χτυπάει η σπάθα φοβερή. Το κάθε πάτημά της
ανοίγει μνήμ' αχόρταγο. Ρωτά για τα παιδιά της...
Κανείς δεν αποκρένεται... Βγαίνει πετά στα όρη...
Λιώνουν τα χιόνια όθε διαβεί, όθε περάσει η Κόρη.

"Ξυπνάτε εσείς που κοίτεστε, ξυπνάτε όσοι κοιμάστε,
το θάνατο όσοι εγεύτητε, τώρα ζωή χορτάστε".

Οι χρόνοι φεύγουνε, πετούν και πάντα εκείνη η μέρα
είναι γραμμένο εκεί ψηλά να λάμπει στον αιθέρα
μ' όλα τα κάλλη τ' ουρανού. Στολίζεται όλη η φύση
με χίλια μύρια λούλουδα για να τη χαιρετήσει.
Γιορτάστε την, γιορτάστε την. Καθείς ας μεταλάβει
από τη χάρη του Θεού. Και σεις και σεις οι σκλάβοι,
όσοι τη δάφνη στη καρδιά να φέρετε φοβάστε,
αφορεσμένοι να 'στε.
(ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΗ http://megalipoliteiamikrwn.blogspot.gr/ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ!!!)



Τα νήπια και οι νηπιαγωγοί του 1ου Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Καλαμπακίου, τιμούν τους ήρωες του 1821……στις 24 Μαρτίου 2015, Τρίτη και ώρα 8:30, στο χώρο του Νηπιαγωγείου μας.



Σας περιμένουμε με χαρά και ανυπομονησία, για να σας πούμε με το δικό μας μοναδικό τρόπο, πώς «ΤΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ» ξεδίπλωσαν το λάβαρο της επανάστασης!!!





"Η τύχη μας" λέει ο Μακρυγιάννης," 

έχει τους Έλληνες, 

πάντα ολίγους. 

Παλαιόθεν εως σήμερα, 

όλα τα θηρία πολεμούν 

να μας φάνε και δεν μπορούν. 

Τρώνε ,τρώνε ,τρώνε 

μα μένει πάντα μαγιά....."




Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ-ΧΤΥΠΑΜΕ ΠΑΛΑΜΑΚΙΑ-ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ

6 ΜΑΡΤΙΟΥ σήμερα και αφιερώσαμε την ημέρα μας σε δράσεις κατά του σχολικού εκφοβισμού και της βίας!!!


Σχολικός εκφοβισμός - Ορισμός


Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού μελετήθηκε για πρώτη φορά το 1978 στη Νορβηγία και 9 χρόνια μετά, το 1987, σε πολλά επιστημονικά περιοδικά εμφανίζεται ο σχετικός όρος “bullying”.

Ενώ σαν φαινόμενο επισημαίνεται και καταγράφεται τη δεκαετία του 1970, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εμφανίζεται και τότε. Εξάλλου αποτελεί μια ακόμη έκφραση της βίαιης συμπεριφοράς η οποία υπάρχει με τη γέννηση του ανθρώπου.

Στο φαινόμενο του bullying εμπλέκονται πολλά μέρη
Το παιδί που δέχεται βία
Το παιδί ή ομάδα παιδιών που ασκεί βία
Τα παιδιά θεατές
Οι εκπαιδευτικοί
Οι γονείς

Στην ουσία αναφέρεται στην βία μεταξύ παιδιών. Στην ιστορία του Όλιβερ Τουίστ - που διαδραματίζεται τον 19ο αιώνα - υπάρχουν πολλά στοιχεία βίας μεταξύ παιδιών τα οποία επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Τα μυθιστορήματα για το Αγγλοσαξωνικό εκπαιδευτικό σύστημα όπου ο εκφοβισμός των μεγαλύτερων είναι αποδεκτό καθεστώς

Σύμφωνα με τον Olweus σχολική βία και σχολικός εκφοβισμός παρατηρείται όταν ένα παιδί «εκτίθεται, κατ’ επανάληψη και σε διάρκεια χρόνου, σε αρνητικές πράξεις από ένα ή περισσότερα άτομα.»



Ο όρος «αρνητική πράξη» αναφέρεται στην πράξη εκείνη με την οποία «ένα άτομο προκαλεί εσκεμμένη βλάβη ή συναισθηματική δυσκολία σε άλλο άτομο, μέσω σωματικής επαφής, λεκτικώς ή με άλλους τρόπους.»



Μια σημαντική παράμετρος που τίθεται είναι η έννοια της επανάληψης. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Δεν είναι ένας απλός τυχαίος καβγάς μεταξύ δυο παιδιών στη σχολική αυλή. Επίσης περιλαμβάνει ανισορροπία δύναμης ή εξουσίας μεταξύ του παιδιού που εκφοβίζει και του παιδιού που εκφοβίζεται



Το αποτέλεσμα αυτής της πράξης είναι η δεύτερη σημαντική παράμετρος. Οι πράξεις σχολικού εκφοβισμού έχουν αποτέλεσμα ή θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα σωματική βλάβη ή συναισθηματικές δυσκολίες (δυσκολίες συμπεριφοράς) πάνω στο παιδί.



Η τελευταία παράμετρος έχει να κάνει με τις μορφές του σχολικού εκφοβισμού ο οποίος μπορεί να είναι σωματικός, λεκτικός ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή.



Γενικά το Bullying μπορεί να περιλαμβάνει
Άσκηση φυσικής βίας, χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές, σπρωξίματα,
Εσκεμμένο ή συχνό αποκλεισμό μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες, κοινωνική απομόνωση ή αποκλεισμό
Σεξουαλική παρενόχληση
Χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων, πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία
Απειλές και εκβιασμό
Υβριστικές ή περιπαικτικές εκφράσεις για τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την ταυτότητα αναπηρίας, τη σεξουαλική ταυτότητα του θύματος
Κλοπές ή και Ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος
Επιδιωκόμενη απομάκρυνση των φίλων
Διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών
Ηλεκτρονικό bullying cyber bullying (Το cyberbullying περιγράφεται ως "η επαναλαμβανόμενη και εκ προθέσεων βλάβη που προκαλείται διαμέσου της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών" Το Cyberbulling εμφανίζεται συχνότερα σε ιστότοπους όπου συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός εφήβων)
Bullying ή πείραγμα.

O Olweus τονίζει τη διαφορά του bullying με το «πείραγμα» στα πλαίσια του παιχνιδιού. Το «πείραγμα» αυτό συνήθως συμβαίνει μεταξύ φίλων και δεν περιλαμβάνει την πρόκληση σωματικού πόνου των άλλων. Αντίθετα το bullying εμπλέκει άτομα που δεν έχουν φιλικές σχέσεις.

Η χαρακτηριστική ανισορροπία δύναμης διατυπώνει ο olweus στον ορισμό του μπορεί να αναφέρεται στα ατομικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά του δράστη και του θύματος.

Το «πείραγμα» μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εκφοβισμό αν συμβαίνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και το σημαντικότερο όταν το παιδί αισθανθεί ότι οι πράξεις των άλλων δεν διέπονται από αστείο και δεν γίνονται μέσα στα όρια του παιχνιδιού  http://www.e-abc.eu/gr/sholikos-ekfovismos/


 Διαβάσαμε και σχολιάσαμε με τα παιδιά το υπέροχο βιβλίο 
"ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΡΝΟΥΝ" 


Χορέψαμε με τους LOCOMONDO "ΧΕΡΙΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ"




ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.....


ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΜΑΣ!!!!


ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΜΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΑΣΧΗΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
 ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ,  ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ "ΚΑΚΕΣ" ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ, ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ "ΓΛΥΚΙΕΣ" ΚΟΥΒΕΝΤΟΥΛΕΣ.....



ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ





(ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΙΣ ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΟ 
http://paixnidokamomataa.blogspot.gr/ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!)

Η ΜΕΡΑ ΤΟΥΤΗ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ......



Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Ο ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ

Μέρες τώρα ......τριγυρίζει μέσα στο μυαλό μου, η επέτειος της Επανάστασης του 1821 και.....έτσι συγκινούμε πάντα με τα θέματα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ....ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.....ΠΑΝΤΑ με πιάνει το "επαναστατικό "μου...και κάθε φορά....βλέποντας τα ματάκια των παιδιών μου......θέλω να τους πείσω ότι μπορούν να καταφέρουν ό,τι θελήσουν.....ό,τι πιστέψουν......απλά χρειάζεται θάρρος......και συνεχόμενη προσπάθεια!!!!!
   Και τότε.....το 1821....ήτανε ολίγοι...αλλά το προσπάθησαν.....δεν τα παρατήσανε στην πρώτη αποτυχία....ξαναπροσπαθήσανε.....πιστέψανε...και τα καταφέρανε.....
Σαν το "αλυσοδεμένο ελέφαντα" του ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ.....
Εξαιρετικό παραμύθι.....!!!!!



Ένα υπέροχο παραμύθι για όλους μας.
Για να θυμίζει ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματήσουμε να προσπαθούμε.Όταν το διαβάσεις θα νομίσεις
ότι άνοιξαν μονομιάς τα μάτια σου.
Για σκέψου πόσο σημαντική είναι η ενθάρρυνση για έναν άνθρωπο που μεγαλώνει.
http://paramythitis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_03.html#.VPdHn9LkdSR




Από τότε που ήμουν μικρός είχα μια απορία:
Πώς γίνεται ένα ζώο τόσο δυνατό όσο ο ελέφαντας του τσίρκου να κάθεται αλυσοδεμένος σ' ένα τόσο δα ξυλαράκι, καρφωμένο στην άμμο;

Ο "Αλυσοδεμένος Ελέφαντας" είναι μία από τις δημοφιλέστερες ιστορίες του Χόρχε Μπουκάι, όπου ο διάσημος αργεντινός ψυχίατρος εξηγεί -για πρώτη φορά στα πολύ μικρά παιδιά- το λόγο για τον οποίο ζούμε όπως ζούμε και τη δυνατότητά μας να αλλάξουμε, φτάνει να το θελήσουμε...

Όπως ο ελέφαντας της ιστορίας, έτσι και όλοι εμείς παραμένουμε υποσυνείδητα δεμένοι με τις ψυχολογικές μας αλυσίδες από την πιο τρυφερή μας ηλικία, τραυματίζοντας την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη προς τον εαυτό μας.

Στη φάση της ανάπτυξης, το συνεχές "ΜΗ" καταλήγει ολέθριο για την ανάγκη μας να ανακαλύψουμε και να εξερευνήσουμε τον παιδικό μας κόσμο, και φράσεις όπως: "Δεν τα κάνουμε αυτά στην οικογένειά μας", "Δεν αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσεις", "Κανείς δεν τα κατάφερε σ' αυτό που πας να κάνεις", καταπνίγουν κάθε δημιουργική διάθεση. Πώς μπορεί κανείς να αντιδράσει;


"......Έτσι είναι, Ντεμιάν. Όλοι είμαστε λίγο - πολύ σαν τον ελέφαντα του τσίρκου.Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι "δεν μπορούμε" να κάνουμε ενα σωρό πράγματα , απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν είμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε. Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: "Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω.".....""Αυτό σου συμβαίνει, Ντέμι. Ζεις μέσα στα όρια της ανάμνησης ενός Ντεμιάν που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε. Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή...Με όλη σου την ψυχή!”»

Χόρχε Μπουκάι


Η ιστορία είναι αφιερωμένη σε όλους εμάς που μας έχουν δέσει από το πόδι στο παλούκι και πιστεύουμε πια πως δεν μπορούμε να λυθούμε.
Μένει μόνο να δοκιμάσουμε…

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

ΚΑΛΟΓΕΡΟΔΕΥΤΕΡΑ 2015



Πρόκειται για Αποκριάτικο δρώμενο με έντονες Διονυσιακές καταβολές, κατά την τέλεση του οποίου οι κάτοικοι επιζητούσαν την ευγονία της γης, από την οποία ήταν ολότελα εξαρτημένοι, καθότι η  κύρια ασχολία  ήταν η  γεωργία. Αναβιώνει ΚΑΘΕ χρόνο μια ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΙΝ την Καθαρά Δευτέρα με πολύ κέφι και αποκριάτικη διάθεση για πειράγματα!





Το πρωί της Δευτέρας στο Καλαμπάκι, συγκεντρώνονταν 20 έως 30 παλικάρια που εκείνο τον καιρό ήταν ανύπαντρα και διάλεγαν μεταξύ τους έναν ο οποίος θα ήταν ο «καλόγερος». Στη συνέχεια τον έντυναν με δέρματα ζώων (προβιές} και στη μέση του είχε περασμένα κουδούνια προβάτων . Το πρόσωπο του το έβαφε με στάχτη και στο κεφάλι φορούσε μια κουκούλα από δέρμα ζώου. Στα χέρια του κρατούσε δύο ξύλα, τα ντουκμάκια, απαραίτητα για τη «δράση» του καλόγερου! Οι συνοδοί του ήταν ντυμένοι με τα ποτούρια, Θρακιώτικη ενδυμασία του Κρυονερίου . Στην παρέα υπήρχε πάντα και ένας μεταμφιεσμένος σε τσιγγάνα.






« Δώδεκα χρόνους έντρεξα στους κλέφτες καπετάνιος
Ζεστό ψωμί δεν έφαγα, γλυκό κρασί δεν ήπια.
Φάγε η σκουριά τα ρούχα μου κι οι πάχνες τα μαλλιά μου ».


Έτσι αρχίζει το τελετουργικό ντύσιμο του Καλόγερου, τραγουδώντας στον σκοπό του τραγουδιού της νύφης στίχους παραλλαγμένους.


« Στολίζεται ο Καλόγερος και βάνει τα καλά του.
Βάνει τσουβάλι κεντητό στη μέση τα κουδούνια.
Ζώνει προβιές στα πόδια του και βάνει και τσερβούλια ».


Τη Δευτέρα της Τυρινής βρίσκουμε το θρακικό δρώμενο του “ Καλόγερου”, ο οποίος, στην αρχέγονη λατρευτική του μορφή, αντιπροσωπεύει την αγαθή θεότητα της σποράς και της πλούσιας παραγωγής. Στο τελετουργικό του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, εικονικό όργωμα με μιμητική σπορά και ακόμα θάνατο και ανάσταση του πρωταγωνιστή Καλόγερου, στοιχεία με εμφανή συμβολικό και αλληγορικό χαρακτήρα. Ο αγρότης και μέσα στην ευωχία της Αποκριάς έχει τη διαίσθηση της μεταβολής που συντελείται την εποχή αυτή στη Φύση και θέλει με πράξεις και ενέργειες, γνωστές σ' αυτόν από προαιώνια παράδοση, να εξασφαλίσει τη βλάστηση και την καρποφορία των χωραφιών του, την ευετηρία γενικότερα, με την έννοια της πλούσιας παραγωγής και της καλής υγείας.


Πηγή: Γεωργ. Ν. Αικατερινίδης
Διευθυντής Ερευνών Κέντρου Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών







Η εύθυμη συντροφιά δημιουργώντας πολύ θόρυβο, περιφέρονταν σε όλα τα σπίτια του χωριού με τη συνοδεία μιας γκάιντας.




Όταν έμπαιναν στην αυλή του σπιτιού, προκειμένου να δημιουργήσουν περισσότερη φασαρία και να γίνει η παρουσία τους αντιληπτή, χτυπούσαν το κάρο που βρισκόταν εκεί με ξύλα που έφεραν στα χέρια τους. Όταν έβγαινε ο νοικοκύρης του σπιτιού έξω του έλεγαν πως το κάρο του θέλει διόρθωμα και τον «απειλούσαν» πως για να μην του προξενήσουν μεγαλύτερη ζημιά, έπρεπε να τους πληρώσει ακριβά! Συγχρόνως, τον έσπρωχναν και τον περιέπαιζαν, προκειμένου να τους δώσει μεγαλύτερο «μπαξίσι». Οι νοικοκυραίοι τους έδιναν, συνήθως, χρήματα και αυγά. Παράλληλα, κερνούσαν τον καλόγερο και τη συντροφιά του διάφορους μεζέδες με τσίπουρο ή ούζο.




Αφού περνούσαν απ 'όλα τα σπίτια του χωριού, το απόγευμα κατέληγαν στην πλατεία, όπου συγκεντρωνόταν όλοι οι κάτοικοι προκειμένου να κάνουν το έθιμο της σποράς. Εκεί η συντροφιά του καλόγερου επέλεγε έναν κάτοικο του χωριού, τον καλύτερο νοικοκύρη, και τον έχριζε βασιλιά. Ταυτόχρονα , κατέφθανε ένα ξύλινο άροτρο στο οποίο οι μεταμφιεσμένοι έπαιρναν τη θέση των βοδιών και ο βασιλιάς κρατώντας το αλέτρι κι ένα ξύλινο κοντάρι τους κέντριζε για να «οργώσουν» τη γη.




Μ 'αυτό τον τρόπο έσερναν το αλέτρι στην πλατεία, κάνοντας τρεις περιφορές. Μετά το εικονικό όργωμα, ο βασιλιάς έπαιρνε έναν τενεκέ με σιτάρι και καλαμπόκι που είχε αναμειχθεί με στάχτη κι έσπερνε το υποτιθέμενο οργωμένο χωράφι-πετώντας και στους παρευρισκόμενους ενώ όσοι παρακολουθούσαν, έχοντας τα χέρια λερωμένα από τις μουτζούρες της σόμπας, λερωνόταν μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια της σποράς ο βασιλιάς φώναζε διάφορες τιμές για τα βασικά αγροτικά προϊόντα.




Φέτος, το καλαμπόκι 500 φράγκα
ΤΟ σιτάρι 300 φράγκα
ΤΟ κριθάρι 300 φράγκα,
Φέτος, τζάμπα ....










Αμέσως μετά τη σπορά, έπαιρνε έναν τενεκέ με νερό για ποτίσει το ξερό χωράφι. Τότε και μόνον τότε, οι κάτοικοι που παρακολουθούσαν είχαν το δικαίωμα να βρέξουν το βασιλιά και τον καλόγερο με κουβάδες νερό που εμφανίζονταν από το πουθενά μες το πλήθος. Οι βρεγμένοι είχαν , αυτοδίκαια, το δικαίωμα να κυνηγήσουν και να χτυπήσουν με τις βέργες που κρατούσαν αυτούς που τους κατέβρεξαν. Το δρώμενο τελείωνε με πειράγματα, κέφι και χορό. Στο Κρυόνερο της Ανατολικής Θράκης, απ 'όπου ήρθε το έθιμο, αντί της τελευταίας περιφοράς, η συντροφιά του καλόγερου μαζί με το βασιλιά και πλήθος κόσμου, κατευθυνόταν στο ποτάμι που διέσχιζε το κέντρο του χωριού και το χώριζε στα δύο, και έριχνε τον βασιλιά μέσα σ 'ένα είδος βαπτίσματος.











ΠΗΓΗ : Πολιτιστικός σύλλογος Καλαμπακίου Δράμας







ΤΟ Α ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ Καλαμπακίου ΗΤΑΝ εκει, υποστηρίζοντας ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ




ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕ ....ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ..... .



ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΩΤΗΡΕΛΗ, Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ!!!!


Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΚΑΡΕΜΑΤΑ

ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ .....ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΜΠΑΟΥΛΑ ΜΑΣ .....ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΜΑΣ.......

ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΛΕΚΙΝΟ....


Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί. Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι. Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει ! Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο ! Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία. Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια. Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι. -Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή; Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα. -Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. -Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του. Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά. Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!


ΚΑΝΑΜΕ ΚΟΛΛΑΖ......ΚΑΙ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΤΟΝ ΑΡΛΕΚΙΝΟ.....
ΚΑΝΑΜΕ ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΕΛΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ...








ΓΙΝΑΜΕ ΛΙΟΝΤΑΡΑΚΙΑ.....



ΤΣΙΚΝΙΣΑΜΕ ......

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ " ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΤΣΙΚΝΙΣΜΑ ΜΑΣ.......

ΓΙΝΑΜΕ ΚΛΟΟΥΝ.....




ΠΑΙΞΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΖΛ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ...











ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ "ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ"
ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΑΛΙΑΤΣΟΥ






ΓΙΝΑΜΕ ΣΟΥΠΕΡ ΗΡΩΕΣ



ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ!!!!



ΒΕΒΑΙΩΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΓΕΡΟΔΕΥΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟ........



ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!!!!!!!!!!




















ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΣ« Ο Ονειροδύτης και η χαμένη νότα »



Την Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015 υποδεχτήκαμε το κουκλοθέατρο « Το Σοφιτάκι » που μας έπαιξε το έργο « Ο Ονειροδύτης και η χαμένη νότα » .

Πρόκειται για μια ευφάνταστη παράσταση, γεμάτη εικόνες, μουσική και χιούμορ. Συνδυάζοντας διαφορετικές τεχνικές των παραστατικών τεχνών – θεάτρου, εκφραστικού χορού και κουκλοθεάτρου – και πλαισιωμένη από πληθώρα ηχοτοπίων – sound design - , η παράσταση μας ταξιδεύει στον μοναδικό κόσμο της παιδικής φαντασίας. Εκεί που όλα είναι εφικτά. Εκεί που τα σύνορα πραγματικότητας και ονείρου σβήνουν και όλα γίνονται απλά, παιδικά και υπέροχα!...


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ:
Πρόκειται για την ιστορία δύο γειτονικών πλανητών. Του πλανήτη «Νωχελίτη» που παράγει άφθονο νερό αλλά καθόλου όνειρα, και του πλανήτη «Ονειροκρατήρα» που είναι γεμάτος από όνειρα, αλλά στερείται το νερό. Ο αγωγός που συνδέει τους δύο πλανήτες εξασφαλίζει την ελεύθερη ανταλλαγή αγαθών, άρα και την ευημερία των κατοίκων τους... Μέχρι που εμφανίζεται ο φιλάργυρος Κέλμερ... μπλοκάρει τον αγωγό, σταματάει την ελεύθερη διακίνηση νερού και ονείρων και αρχίζει να τα εμπορεύεται με στόχο να πλουτίσει. Θα τα καταφέρει όμως; Ο Φαμ, ένα παιδί – κάτοικος του Ονειροκρατήρα, επιστρατεύει τη φαντασία του, ταξιδεύει στον Νωχελίτη και βρίσκοντας... τη χαμένη νότα γίνεται ο ήρωας των δύο πλανητών... Ένας ήρωας που πιστεύει στη συλλογική προσπάθεια και ξέρει πολύ καλά το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας.... όλοι μαζί παρέα, μπορούμε να κάνουμε Θαύματα!!!













ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ!!!!!