Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ........

ΚΑΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΕΣ......ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝΕ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΣ...!!!!! ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΗ ΣΟΦΙΑ....ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ......
   ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΡΙΣΗ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΑΛΛΑ....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ......ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΟΛΑ........
             ΔΙΑΛΕΞΑΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΑΜΕ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΤΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ........


ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ
ΧΤΥΠΑΜΕ ΞΥΛΟ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΙ
ΧΤΥΠΑΜΕ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ ΚΑΙ ΑΥΓΑ
ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ
ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.....


ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ,
ΟΣΟ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΒΟΗΘΑ ΣΤΟ ΣΒΗΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ (ΤΡΙΒΙΖΑΣ)

Η ΣΟΦΗ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΜΑΣ ΡΩΤΑ: "ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ";

 Αυτήν την εβδομάδα τακτοποιήσαμε και το παρουσιολόγιο μας.....Βάλαμε τα ονόματα σε τάξη, μαζί με τις φωτογραφίες μας, και ......απαντήσαμε στη σοφή κουκουβάγια....."ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ........ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΡΡΩΣΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ"
       ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΕΥΑ ....!!!!!!





Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Η Κ. ΚΥΡΙΑ ΡΟΥΛΑ ΚΑΘΑΡΟΥΛΑ....

Σήμερα μας επισκέφτηκε η κ. Κυρία Ρούλα Καθαρούλα.....Μας εξήγησε οτι πρέπει να χωριστούμε σε ομάδες για να δουλεύουμε καλύτερα. Χωριστήκαμε σε ομάδες χρωμάτων, ανάλογα με τις ημέρες, δηλαδή ΔΕΥΤΈΡΑ έχει υπηρεσία η ΜΩΒ ομάδα, ΤΡΙΤΗ έχει υπηρεσία η ΜΠΛΕ ομάδα, ΤΕΤΆΡΤΗ η ΚΟΚΚΙΝΗ, ΠΕΜΠΤΗ η ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ και την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ θα διαλέγει η κυρία. Μας έμαθε και το σύνθημα της...
" ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΒΟΗΘΩ,
ΒΟΗΘΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ".
 Παίξαμε με τα ονόματα μας και τα χωρίσαμε στις  ομάδες, παίξαμε με τις ομάδες μας και διασκεδάσαμε με το ΑΡΑΜ ΣΑΜ ΣΑΜ....


Μάθαμε και το ποιηματάκι:
"Οι ημέρες είναι εφτά, και τις λέω με χαρά
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ-ΠΕΜΠΤΗ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
και όταν τις τελειώσω ξανά από την αρχή
ΔΕΥΤΕΡΑ........"

την ιδέα την πήρα από την αγαπημένη φίλη ΖΗΣΗ ΑΝΘΗ http://dreamkindergarten.blogspot.gr/ και την ευχαριστω πολύ για την βοήθεια της και τις υπέροχες ιδέες της.....φιλια ΑΝΘΗ μου....

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ: ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΓΕΥΜΑ

Έφτασε και η ώρα του μεσημεριανού γεύματος....Χωρίς τραπεζοκόμο......τρεχάτε ποδαράκια μου......βοηθάτε παιδιά!!!!!!
- Χρειάζομαι παιδιά βοηθούς!!!!!
- Εγώ κυρία.....
-Όχι, εγώ κυρία......
Ας μην τα πολυλογώ.....αφού ακούσαμε και χορέψαμε το "ΜΑΓΕΙΡΑ" Φραγκούλη (ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ), χωριστήκαμε σε ομάδες και διαλέξαμε βοηθούς.....γίναμε ΣΕΦ.....
- Κυρία λάθος το λες...... ΣΣΣΣεφ να λες.....έτσι λέγεται.......
-Εντάξει Χρήστο.....ΣΣΣΣεφ θα λέω......


έτοιμα τα φαγητά μας....όταν έχεις τέτοιους βοηθούς....τί τους θες τους τραπεζοκόμους.....


Φέραμε, λοιπόν, τα μαχαιροπηρουνα μας, τα πιατα και τα φαγητά μας, οι βοηθοί φορέσανε τα καπέλα των ΣΕΦ και καλή μας όρεξη.....κοπιάστε ........

ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ

Πρώτη γνωριμία με το όνομα μας.....έχουμε και κάμποσα καπάκια......ας παίξουμε με το όνομα μας.....







ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ!!!!! ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ...!!!

ΑΡΓΟΤΕΡΑ....ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΜΑΣ ΓΡΑΜΜΑ.....




Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ: Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ

Μετά από μια κοπιαστική ημέρα, τα παιδάκια μας χαλάρωσαν στα κρεβατάκια τους.......Ακούσαμε το νανούρισμα της Αρετής Κετιμέ "ΓΑΛΑΖΙΟ ΦΟΡΕΜΑ" και αφεθήκαμε ............
Πέρασε το μαγικό μαντήλι από το προσωπάκι μας και αρχίσαμε να ταξιδεύουμε.......με παραμύθι ¨Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ"...


ΣΤΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙΑ ΜΑΣ.....




ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΑΛΕΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΟΟΣΗ ΤΗΝ ΟΥΡΑ........

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ
Σήμερα γνωρίσαμε την κυρα-Μάρω με την τοοόση την ουρά και παίξαμε το παιχνίδι γνωριμίας:
"Η θέση η διπλανή μου είναι αδειανή 
έλα............
να κάτσουμε μαζί..."


Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Μαμά κοίτα! Πάω νηπιαγωγείο!

Μαμά κοίτα! Πάω νηπιαγωγείο!

 (ανοιχτή επιστολή σε όλους τους γονείς ενός νηπίου που μεγάλωσε πολύ) 
Γράφει ο Inspector…

 Μαμά σ’ αγαπάω. Ξέρω, νόμιζες ότι στο νηπιαγωγείο θα τα μάθαινα όλα. Ήθελες πριν πάω στο δημοτικό να έχω μάθει να διαβάζω, να γράφω το όνομα μου και καμιά διακοσαριά λέξεις ακόμα, να έχω πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, να προσέχω τις δασκάλες στην παρεούλα όταν φλυαρούν και όλα τα ξέρουν, να σου λένε καλά λόγια κάθε μεσημέρι και το πόσο θα προκόψω, να μην έχω κάνει κανένα λάθος, να μην έχω βλάψει κανέναν και να έχω αποφασίσει αν θα γίνω γιατρός ή αστροφυσικός.

 Μαμά σ’ αγαπάω. Σχεδόν τίποτα απ’ όλα αυτά δε θα γίνει στο νηπιαγωγείο φέτος. Κι ας με στείλεις στο καλύτερο ιδιωτικό της γης, ας με στείλεις σ’ εκείνα της Νορβηγίας που οι τοίχοι του μετακινούνται κατάπως θέλουν τα παιδιά. Τίποτα!

 Θα μάθω να γράφω το όνομά μου. Νομίζω! Διακόσιες λέξεις μην περιμένεις. Θα προσπαθήσω να αναγνωρίσω πολλές: GOODY’S, ΔΕΗ, ΟΤΕ, FORTHNET, ΟΛΠ, ΙΚΕΑ και άλλες που θα με μάθεις να με ενδιαφέρουν. Καμιά δεκαριά τις έχω, πιστεύω θα τις γράψω σίγουρα. Εγκυκλοπαιδικές γνώσεις θα αποκτήσω αρκετές αλλά κυρίως εκείνες που με ενδιαφέρουν. Μην περιμένεις να ακούω πάντα τι λέει η δασκάλα στην παρεούλα εκτός αν είναι τόσο καλή παραμυθού που θα με κάνει να ξεχνώ τις αφηρημάδες μου και να ταξιδεύω πάντα κοντά της. 

Μαμά σ’ αγαπάω. Θέλω πολύ να σου λένε καλά λόγια κάθε μεσημέρι. Αλλά δε μπορεί να γίνει όλα τα μεσημέρια αυτό. Κάποιο μεσημέρι η δασκάλα (δύσκολο να έχω δάσκαλο σε αυτό το σχολείο) θα σου πει ότι ήμουν λίγο άτακτος, ότι έσπρωξα το Γιάννη, ότι έβρεξα τη μπλούζα της Μάρθας, ότι έκλαψα γιατί δε μου άρεσε το φαγητό και τελικά δεν το έφαγα. Θα προσπαθήσω πολύ, μαμά. Θέλω να είναι λίγα αυτά τα μεσημέρια. Αλλά και λίγο περισσότερα να είναι, να ξέρεις θα ‘ναι επειδή εκτός από το όνομά μου με λένε και «παιδί». Και παίζω, ξεσηκώνομαι, παρασύρομαι κι απλώνομαι ζηλεύω κι αντιγράφω, άλλες φορές τους γράφω. Και λάθη κάνω, συγχώρεσέ με Ήσουν κι εσύ παιδί, κατάλαβέ με Δεν είμαι πάντα σταθερός μα θα γίνομαι καλύτερος.

 Μαμά σ’ αγαπάω. Δε ξέρω τι θα γίνω. Βλέπω μπάλα με το μπαμπά και να γίνω θέλω ποδοσφαιριστής. Σας βλέπω να χορεύετε και μου ‘ρχεται να γίνω τρανός τραγουδιστής, πάμε σε θέατρο παράσταση να δούμε και θέλω να γίνω ηθοποιός, πάμε σε μουσείο και θέλω να γίνω άγαλμα και μοντέλο. Η γιαγιά μου είπε να γίνω γιατρός, ο παππούς δικηγόρος και η νονά προχθές μου είπε να μη γίνω καπετάνιος γιατί δε θα μείνω πουθενά. 

Μαμά σ’ αγαπάω. Μπορεί να πάω δεκαπέντε κι ακόμα να μη ξέρω τι θα γίνω. Αλλά…τι στα λέω αυτά τώρα; Θέλω να σου πω τι θα μάθω στο νηπιαγωγείο. Ναι, αυτό θα σου πω! 

Μαμά σ’ αγαπάω (μην ξεχνιόμαστε).

 Θα μάθω να κάνω φίλους,
 ν’ αγαπώ τα δέντρα και τους σκύλους
 να μοιράζομαι, να φαντάζομαι, να παίζω με κανόνες και να συνεργάζομαι,
 να νιώθω και να λέω, 
να μάθω να ζητώ δίχως να κλαίω
 να με ακούνε κι άλλοι, 
να με δέχονται κι όταν μαζί μου διαφωνούν - πάλι να με καταδέχονται.

 Μαμά θα αγαπήσω παιδιά και την δασκάλα
 που θα μου μάθει πράγματα μεγάλα 
για εκείνα που υπάρχουν και δε βλέπω 
για εκείνα που βλέπω δίχως να υπάρχουν. 

Μαμά θα μάθω τεχνικές και υλικά, 
θα λιγοστέψω κάποια πράγματα κακά
 θα μάθω να βοηθάω 
να ζητάω 
να προσφέρω,
ν’ αγαπάω
 για το δίκιο να μιλάω 
θα μάθω πως ανήκω σε ομάδα
 πως δεν είμαι το μόνο νήπιο σε όλη την Ελλάδα
 θα μάθω χίλια δυο
 μα θέλω κάτι
 από σένανε και το μπαμπά
 αγάπη
 από το σχολείο μου λίγο χρόνο να συνηθίσω μια αγκαλιά
 να ισορροπήσω απ’ όλους
 μια καλή κουβέντα, 
τώρα που μακριά σου θα πρωτοπερπατήσω.

 Μαμά σ’ αγαπάω. Βοήθα τη δασκάλα μου να με καταλάβει. Κι από καλή καλύτερη θα γίνει. Κι από καλή καλύτερη θα σε κάνει κι εσένα. Κι από καλή καλύτερη θα γίνω κι εγώ. 

Μαμά σ’ αγαπάω. Καλή χρονιά!
 Εκτός απ’ τ’ όνομά μου με λένε και «παιδί». Γι’ αυτό μην ανησυχείς.
 Θα μάθω πολλά φέτος στο νηπιαγωγείο. 
Μην ανησυχείς, ο κόσμος μου ανήκει. Θα μάθω πολλά.
(ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ.....ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ.....ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ....)

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014

10 εφόδια για το σχολείο που δεν αγοράζονται



10 εφόδια για το σχολείο που δεν αγοράζονται






Της Heidi Weinmann
Να ‘μαστε πάλι εδώ: επιστροφή στα θρανία. Διδάσκω πάνω από δεκαετία, αλλά ακόμα αγχώνομαι αυτή την εποχή. Είναι τόσες πολλές οι ετοιμασίες που πρέπει να γίνουν.
Οι γονείς προετοιμάζονται κι αυτοί για τη νέα σχολική χρονιά, οπότε και με ρωτούν πολύ συχνά για τα πράγματα που θα χρειαστούν τα παιδιά τους. Τρέμουν περιμένοντας ν’ ακούσουν μια τεράστια λίστα και οπλίζονται με θάρρος για την απαραίτητη πολυέξοδη και πιεστική έξοδο για ψώνια. Μην ανησυχείτε όμως, δεν υπάρχει τέτοια λίστα (στη δικιά μου τάξη).


Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου δίδασκα σε σχολείο με πολύ φτωχά παιδιά, όπου και μας απαγόρευαν να ζητήσουμε από τους γονείς το παραμικρό για τα παιδιά τους. Το παραμικρό. Έμαθα πώς να παίρνω το ελάχιστο μπάτζετ που είχα και να το ξεχειλώνω όσο πήγαινε. Έμαθα να κάνω οικονομία και να αυτοσχεδιάζω. Αν το παιδί σας χρειάζεται κάτι, πιθανότατα το έχω ήδη.
Σίγουρα είναι ωραίο να έχουν καινούργια τετράδια και μολύβια, αλλά αυτά τα πράγματα δεν βοηθούν πραγματικά τα παιδιά να επιτύχουν. Αυτά που πραγματικά χρειάζονται δεν πωλούνται στα πολυκαταστήματα.

Να τα εφόδια που θα ήθελα να έχουν όλα τα παιδιά κάθε μέρα μαζί τους στο σχολείο:
10 εφόδια για το σχολείο που δεν αγοράζονται
1. Ισχυρή αντίληψη του εαυτού τους.
Βλέπω τόσο πολλά παιδιά που δεν έχουν αυτοπεποίθηση και άλλα που είναι υπερβολικά σίγουρα για τον εαυτό τους, χωρίς πραγματικά να κατανοούν ποια είναι στην πραγματικότητα ή ποια είναι τα αληθινά τους ταλέντα.
2. Καλοταϊσμένο σώμα.
Προσπαθήστε να μην αφήνετε το παιδί σας να φέρνει ή να καταναλώνει στο σχολείο ζαχαρώδη ροφήματα και πατατάκια, γαριδάκια και μπισκότα.
3. Σώμα ξεκούραστο και γυμνασμένο.
Πολύ συχνά τα παιδιά είναι κουρασμένα στο σχολείο επειδή αργούν να κοιμηθούν το βράδυ. Σας παρακαλώ, επιβάλετε μια λογική ώρα ύπνου. Αν το παιδί σας δεν κοιμάται καλά, σκεφτείτε την πιθανότητα να το απομακρύνετε από κάθε λογής οθόνες, ελέγξτε τι τρώει και τι πίνει και βεβαιωθείτε ότι όλοι σας ασκείστε. Ιδίως τα παιδιά έχουν μεγάλη ανάγκη να κινούνται!
4. Τη γνώση ότι κάποιος στο σπίτι νοιάζεται.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι νοιάζεστε όχι μόνο για τα ίδια αλλά και για το τι κάνουν και για την πρόοδό τους. Έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι θα είστε περήφανοι γι’ αυτά όταν τα πάνε καλά και ότι θα ανησυχήσετε όταν δυσκολεύονται. Έχουν επίσης ανάγκη να ξέρουν ότι θα σας απογοητεύσουν όταν κάνουν κακές επιλογές.
5. Χρόνο για να κάνουν όσα πρέπει να κάνουν.
Τα παιδιά έχουν συχνά πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Πρέπει να πάνε στους προσκόπους, σε μαθήματα μουσικής, αθλήματα, κατηχητικό και άλλα. Συχνά δεν μετέχουν μόνο στις δικές τους δραστηριότητες, αλλά πρέπει να κάθονται να περιμένουν και τ’ αδέρφια τους να κάνουν τις δικές τους. Τρέχουν πάνω κάτω σ’ ολόκληρη την πόλη και γυρίζουν σπίτι αργά. Δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν φυσική ή να κάνουν την εργασία τους στα μαθηματικά ή να τελειώσουν την έκθεσή τους. Καταλήγουν να στρεσάρονται και να μένουν πίσω. Δεν βάζω πολλές εργασίες για το σπίτι, αλλά αυτές που βάζω θέλω να γίνονται σωστά. Σας παρακαλώ, επιτρέψτε στο παιδί σας να το κάνει αυτό.
6. Αίσθηση του χιούμορ.
Τα παιδιά είναι αστεία. Η ζωή είναι αστεία. Η ικανότητα να βρίσκεις το χιούμορ στην καθημερινή ζωή μπορεί να καλλιεργηθεί. Χαλαρώστε λίγο και αφήστε το παιδί σας να κάνει το ίδιο.
7. Επιμονή.
Η ανθρώπινη φύση μάς κάνει να θέλουμε να αποφύγουμε αυτό που είναι δύσκολο, εξού και είμαι ακόμα υπέρβαρη. Η επιτυχία έρχεται όταν υπερνικάμε αυτή την επιθυμία και επιμένουμε να κάνουμε κάτι που μπορεί να μη μας αρέσει ιδιαίτερα. Έχουμε μια γενιά παιδιών που μεγαλώνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο και περνούν πολλές ώρες κοιτάζοντας οθόνες οι οποίες ανταποκρίνονται άμεσα και αλλάζουν συνεχώς ήχους και εικόνες. Πολλά από αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να διαβάσουν για ένα δεκάλεπτο ή να γράψουν για πέντε λεπτά. Αν ένα πρόβλημα στα μαθηματικά είναι δύσκολο, συχνά δηλώνουν ηττημένα μέσα σε ένα λεπτό. Κυριολεκτικά. Θέλουν να τα παρατήσουν και να κάνουν κάτι άλλο. Το θέμα είναι ότι στη ζωή δεν υπάρχει πάντα κάτι να μας διασκεδάζει, και για να μπορέσουν να γίνουν παραγωγικοί πολίτες πρέπει να μάθουν να επιμένουν και να ολοκληρώνουν τις δουλειές τους. Αυτό χρειάζεται εξάσκηση. Πολλή εξάσκηση.
8. Ενσυναίσθηση.
Τα παιδιά που καταφέρνουν να μπουν στη θέση του άλλου είναι πολύ καλή παρέα, οπότε μακροπρόθεσμα αυτό το υπέροχο χαρακτηριστικό δεν είναι μόνο ευεργετικό για τους άλλους αλλά και για το ίδιο το παιδί. Αυτά τα παιδιά τα αναζητούν οι άλλοι γιατί τους κάνουν να νιώθουν καλά και το κάνουν με έναν τρόπο που δεν είναι χειριστικός ή ιδιοτελής.
9. Την κατανόηση ότι όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν.
Όταν μπορούμε να δούμε τη συμβολή κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και να κατανοήσουμε τα δικά μας δυνατά σημεία, γινόμαστε μια δυνατή και παραγωγική ομάδα.
10. Αγάπη για τη ζωή.
Για κάποιους η ζωή είναι πολύ σκληρή. Οικογένειες διαλύονται. Γονείς πεθαίνουν. Οι άνθρωποι σε πληγώνουν. Τα παιδιά αρρωσταίνουν. Πολλά άσχημα μπορούν να συμβούν και δυστυχώς πολλοί μαθητές μου το ξέρουν αυτό από πρώτο χέρι. Όσοι αγαπούν τη ζωή συνέρχονται πολύ πιο γρήγορα.
Μπολιάστε το παιδί σας με αγάπη για τη ζωή.
Βρείτε και μοιραστείτε την ομορφιά μαζί του. Πείτε του πόσο το αγαπάτε. Περάστε χρόνο μαζί. Μιλήστε του. Μοιραστείτε ήσυχες στιγμές καθώς και στιγμές ανοησίας. Γιορτάστε την κάθε μέρα. Τι δώρο θα ήταν αυτό για το παιδί σας!
Ναι, λοιπόν, γονείς, βάλτε στις σάκες φρεσκοξυσμένα μολύβια και ντοσιέ με τους πιο μοντέρνους ποπ σταρ, αλλά μη γεμίσετε μόνο τις σάκες, γεμίστε και την καρδιά και το πνεύμα των παιδιών σας.
Πείτε τους πόσο δυνατά είναι και πόσο περήφανοι είστε που είσαστε οι γονείς τους.
Πείτε τους ότι περιμένετε να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, αλλά και ότι είναι εντάξει αν τα κάνουν θάλασσα γιατί θα τα αγαπάτε έτσι κι αλλιώς.
Εξηγήστε τους ότι το σχολείο δεν είναι πάντα εύκολο και δεν έχει πάντα πλάκα, αλλά είναι δώρο, και ότι θα το εκτιμήσουν όταν μεγαλώσουν.
Πάνω απ’ όλα, δώστε τους να καταλάβουν ότι τα αγαπάτε.
Πάντα να τους δείχνετε ότι τα αγαπάτε.

Heidi Weinmann είναι συγγραφέας, εκπαιδευτικός και μητέρα. Γράφει στο μπλογκ
www.bulgingbuttons.wordpress.com.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

«Μη ρωτάς πόσο έξυπνο είναι ένα παιδί, αλλά µε ποιο τρόπο είναι έξυπνο».





Όλοι μας, γονείς και εκπαιδευτικοί,  έχουμε αναρωτηθεί, αρκετες φορές, τι είναι η νοημοσύνη? Η νοημοσύνη κάθε ανθρώπου είναι τόσο μοναδική όσο και ένα δακτυλικό αποτύπωμα, κάτι που αποδεικνύουν οι καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων γύρω μας. Σκεφτόμαστε με ήχους, με χρώματα, με λέξεις, με κίνηση, με αριθμούς, με ενσυναίσθηση. Σκεφτόμαστε συνθετικά. Σκεφτόμαστε δημιουργικά, σκεφτόμαστε διαφορετικά.


Σύμφωνα με τη θεωρία Πολλαπλής Νοημοσύνης του Γκάρντνερ ,υπάρχουν οκτώ ή παραπάνω διαφορετικά και ανεξάρτητα είδη νοημοσύνης. Η νοημοσύνη, δηλαδή, δεν είναι μία μοναδική και ενιαία οντότητα, αλλά αποτελείται από ξεχωριστές και ανεξάρτητες μονάδες.

Επί σειρά ετών, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα μονόπλευρα τεστ νοημοσύνης IQ για να «μετρήσουν» την ανθρώπινη νοημοσύνη. Τα τεστ αυτά, δυστυχώς, έβαλαν ταμπέλες σε μαθητές, αγνοώντας το διαφορετικό τρόπο σκέψης που μπορεί να έχει .Όλοι θα συμφωνούσαμε ότι ο Νταλί ή ο Αϊνστάιν υπήρξαν ιδιοφυΐες, αλλά πολύ πιθανόν να μην ήταν σε θέση να κάνουν μια γλωσσολογική έρευνα ή να βάλουν γκολ με ανάποδο ψαλίδι. Δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι υπάρχουν κάποιοι πιο έξυπνοι από άλλους, απλώς είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικούς τρόπους σκέψης!

«Μη ρωτάς πόσο έξυπνο είναι ένα παιδί, αλλά µε ποιο τρόπο είναι έξυπνο».





Τα οκτώ είδη νοημοσύνης που πρότεινε ο Γκάρντνερ είναι: Γλωσσική, Λογικομαθηματική, Νατουραλιστική, Μουσική, Χωροταξική, Κιναισθητική, Διαπροσωπική και Ενδοπροσωπική.

Ο Gardner είχε πει: «Η προσωπική και εξατομικευμένη μάθηση είναι η καλύτερη, διότι, κάθε παιδί μαθαίνει με το δικό του ρυθμό και τις δικές του δυνατότητες, Κατά τη γνώμη μου, ο σκοπός του σχολείου θα έπρεπε να είναι να αναπτύσσει όλους τους τύπους νοημοσύνης και να βοηθήσει έτσι τον κόσμο να φτάσει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του και να ανακαλύψει τα πραγματικά του ταλέντα».

Έτσι, λοιπόν, και στην Ελλάδα ο

Σκοπός της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με την νομοθεσία, είναι να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτυχθούν σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και κοινωνικά μέσα στο πλαίσιο των ευρύτερων στόχων εκπαίδευσης.

Το Νηπιαγωγείο, ως φορέας κοινωνικοποίησης του παιδιού (μετά την οικογένεια), θα πρέπει να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις ώστε τα παιδιά να αναπτύσσονται και να κοινωνικοποιούνται ομαλά και πολύπλευρα.

Το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών για το Νηπιαγωγείο είναι ένα οργανωμένο σύστημα εργασίας το οποίο σκιαγραφεί το τι θα πρέπει να μάθουν τα παιδιά, τις διαδικασίες με τις οποίες επιτυγχάνονται οι γενικές επιδιώξεις που καθορίζονται και το τι πρέπει να κάνει ο εκπαιδευτικός και ταυτόχρονα θέτει το πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιείται η μάθηση και η διδασκαλία. Προκειμένου δε να είναι αναπτυξιακά κατάλληλο και αποτελεσματικό για όλα τα παιδιά του Νηπιαγωγείου θα πρέπει:

-να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των παιδιών αυτής της ηλικίας

-να προσαρμόζεται με ευελιξία στις ανάγκες, στις ικανότητες και στις κλίσεις του κάθε παιδιού και να εξασφαλίζει την ενεργητική συμμετοχή όλων των παιδιών,

-να δίνει ευκαιρίες στα παιδιά να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους, να εξασκούν τις δεξιότητες τους και να συνεχίζουν να μαθαίνουν διαρκώς προάγοντας την αναζήτηση, την αιτιολόγηση, την κριτική σκέψη, τη λήψη αποφάσεων, τη λύση προβλημάτων



Η υιοθέτηση της θεωρίας της πολλαπλής νοημοσύνης από πολλούς εκπαιδευτικούς ανά τον κόσμο, έχει αλλάξει το «χάρτη» της εκπαίδευσης σε παγκόσμιο επίπεδο, 25 χρόνια μετά την αρχική σύλληψή της. Έχει συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της τάξης, στην «αποποινικοποίηση» των εξεταστικών διαδικασιών και στην κατάργηση του «εργοστασιακού μοντέλου του σχολείου».
 Έχει αποδειχθεί ότι μαθαίνουμε ό,τι πραγματικά μας ενδιαφέρει.....
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΓΑΡΥΦΑΛΑΚΗ "ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ" ΣΤΟ ΚΑΛΑΜΠΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ "ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ")









Ο Κεν Ρόμπινσον (Sir Ken Robinson), που γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 4 Μαρτίου 1950, είναι συγγραφέας και σύμβουλος σε θέματα εκπαίδευσης και καλλιτεχνικής παιδείας. Διετέλεσε διευθυντής του έργου Η Τέχνη στα σχολεία μεταξύ 1985 - 1989, καθηγητής Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο του Γουάργουϊκ (Warwick) και εχρίσθη ιππότης (παίρνοντας τον τίτλο του Sir) για τη συμβολή του στην εκπαίδευση.

Κατάγεται από εργατική οικογένεια, ενώ σήμερα κατοικεί στο Λος Άντζελες με τη γυναίκα του Μαρία-Τερέζα και τα δύο παιδιά του.

Έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός λόγο 3 ομιλιών που έχει δώσει σε συνέδρια του TED το 2006 , το 2010  και το 2013  τα οποία έχουν παρακολουθηθεί πάνω από 24 εκατομμύρια φορές στις ιστοσελίδες του TED.



Ιδέες για την εκπαίδευση

Ο Κεν Ρόμπινσον έχει προτείνει ότι για να συμμετάσχουν και να επιτύχουν, η εκπαίδευση πρέπει να αναπτυχθεί σε τρία μέτωπα. Πρώτον, ότι θα πρέπει να προωθεί τη πολυμορφία προσφέροντας ένα ευρύ πρόγραμμα σπουδών και να ενθαρρύνει την εξατομικευμένη μαθησιακή διαδικασία. Ότι θα πρέπει να προωθεί την περιέργεια μέσω της δημιουργικής διδασκαλίας, η οποία εξαρτάται από την υψηλής ποιότητας κατάρτιση των εκπαιδευτικών. Τέλος, ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αφύπνιση της δημιουργικότητας μέσω εναλλακτικών διδακτικών διαδικασιών που έχουν λιγότερη έμφαση στην τυποποίηση των εξετάσεων, δίνοντας την ευθύνη για τον καθορισμό της πορείας της εκπαίδευσης σε επιμέρους σχολεία και εκπαιδευτικούς. Πιστεύει ότι ένα μεγάλο μέρος του σημερινού συστήματος εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες ενισχύει τη συμμόρφωση, την υποταγή, και την τυποποίηση αντί για δημιουργικές προσεγγίσεις στη μάθηση.Ο Ρόμπινσον τονίζει ότι μπορεί να επιτύχει μόνο αν αναγνωρίσουμε ότι η εκπαίδευση είναι ένα οργανικό σύστημα και όχι ένα μηχανικό. Η επιτυχής διοίκηση του σχολείου είναι ένα θέμα της ενίσχυσης ενός βοηθητικού περιβάλλοντος και όχι θέμα "διαταγών και ελέγχου".

25 ερωτήσεις για να μάθετε από τα παιδιά "τι γίνεται" στο σχολείο!





"Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"

"Καλά."

"Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"
"Καλά."
"Πες και κάτι ακόμη βρε παιδάκι μου!"
"Ε, τι άλλο να σου πω, καλά." "Μια χαρά."



Σας φαίνεται γνώριμος αυτός ο διάλογος;
Αν όχι, είστε από τους "τυχερούς". Πολλά είναι τα παιδιά που με το γυρίζουν σπίτι αναμεταδίδουν με λεπτομέρειες όλη την ημέρα τους.
Αν κάτι σας θυμίζει όμως τότε προφανώς τα παιδιά σας είναι στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν το σχολείο προσωπική τους υπόθεση και δε μοιράζονται λεπτομέρειες, ή απλά ο τρόπος που πέφτει αυτή η ερώτηση είναι τόσο γενικός και αόριστος που πραγματικά δεν έχουν τι να πουν, ενώ κατά τα άλλα θα ήταν πρόθυμα!

Η blogger Liz Evans, εκπαιδευτικός η ίδια, ήρθε αντιμέτωπη αρκετές φορές με τις μονολεκτικές, άδειες απαντήσεις "καλά", "μια χαρά" και άλλες παρόμοιες και αποφάσισε να κάνει μια λίστα πρωτότυπων και απρόσμενων ερωτήσεων που θα δελέαζαν τα παιδιά της να απαντήσουν.
Έτσι, εκείνα θα το έβρισκαν διασκεδαστικό, θα της μετέφεραν πληροφορίες χωρίς να εχουν την αίσθηση ότι δίνουν αναφορά κι εκείνη σίγουρα θα γινόταν πιο ευχάριστη απέναντί τους.
Συγχρόνως θα μάθαινε και όλα όσα θα ήθελε τόσο για την καθημερινότητά τους όσο όμως και για τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν τα παιδιά της όταν εκείνη δε θα ήταν παρούσα - ποιος ξέρει, ίσως και πολλά παραπάνω!

Δείτε τη λίστα!

1. Ποιό ήταν το καλύτερο πράγμα που έγινε στο σχολείο σήμερα; (ποιό ήταν το χειρότερο;)

2. Πες μου κάτι που σήμερα σε έκανε να γελάσεις.

3. Αν μπορούσες να διαλέξεις, με ποιον θα καθόσουν μαζί στην τάξη; (με ποιον δε θα καθόσουν με τίποτα; Γιατί;)

4. Ποιο σημείο (χώρος) του σχολείου είναι το πιο σούπερ;

5. Πες μου μια περίεργη λέξη που άκουσες σήμερα. (Ή κάτι περίεργο που είπε κάποιος)

6. Αν έπαιρνα τηλέφωνο τη δασκάλα σου απόψε, τι θα μου έλεγε για σένα;

7. Με ποιον τρόπο βοήθησες κάποιον σήμερα;

8. Με ποιον τρόπο σε βοήθησε κάποιος σήμερα;

9. Πες μου κάτι καινούργιο που έμαθες σήμερα.

10. Ποια στιγμή ήσουν πιο χαρούμενος σήμερα;

11. Ποια στιγμή βαρέθηκες πιο πολύ σήμερα;

12. Αν εμφανιζόταν ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο στην τάξη σου για να πάρει κάποιον, ποιος θα ήθελες να ήταν αυτός; (Γιατί;)

13. Με ποιον θα ήθελες να παίξεις στο διάλειμμα που δεν έχεις παίξει ποτέ ξανά μαζί του;

14. Πες μου κάτι καλό που έγινε σήμερα!

15. Ποια λέξη είπε πιο πολλές φορές η δασκάλα σου σήμερα;

16. Τι πιστεύεις οτι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε για πιο πολλές ώρες στο σχολείο;

17. Τι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε λιγότερο; Γιατί;

18. Σε ποιον πιστεύεις οτι θα μπορούσες να φερθείς καλύτερα μέσα στην τάξη σου; (ενώ δεν το έχεις κάνει ενδεχομένως)

19. Πού κυρίως παίζεις στα διαλείμματα;

20. Ποιος είναι ο πιο αστείος μέσα στην τάξη σου; Γιατί;

21. Τι σου άρεσε πιο πολύ στο κολατσιό σου;

22. Αν ήσουν εσύ ο δάσκαλος αύριο, τι θα έκανες;

23. Υπάρχει κάποιος στην τάξη που θα χρειαζόταν λίγο χρόνο εκτός ομάδας;

24. Αν μπορούσες να αλλάξεις θέση με κάποιον μέσα στην τάξη, με ποιον θα το διαπραγματευόσουν; Γιατί;

25. Πες μου 3 διαφορετικές στιγμές που χρειάστηκε να χρησιμοποιήσεις το μολύβι σου σήμερα!



Όπως είναι φανερό, η λίστα μπορεί να μην τελειώσει ποτέ κι αυτό είναι σίγουρα καλό!

Ας προσπαθήσουμε να είμαστε πιο κοντά στα παιδιά μας χωρίς κριτική, χωρίς (φανερό) έλεγχο, χωρίς κυνήγι και απόδοση ευθυνών. Ας γίνουμε λίγο πιο διασκεδαστικοί και ευχάριστοι και μέσα από αυτή μας τη στάση σίγουρα έχουμε μόνο να κερδίσουμε, εμείς, τα παιδιά μας και η σχέση μας με αυτά.

Και θα δείτε οτι το παιχνίδι αυτό των ερωτήσεων θα τα εξιτάρει και θα το αποζητούν από μόνα τους!
Οι απαντήσεις τους μπορεί να σας ξαφνιάσουν, να σας συγκινήσουν, να σας καταπλήξουν! Έως και να σας σοκάρουν, να είστε έτοιμοι!

Φροντίστε να τα κοιτάτε στα μάτια, να μην ασχολείστε παράλληλα με κάτι άλλο και να μη ρίχνετε κλεφτές ματιές στο ρολόι γιατί η προσπάθεια θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία.Τα παιδιά θέλουν, αποζητούν, έχουν ανάγκη την προσοχή μας. Όπως και οι μεγάλοι άλλωστε, έτσι δεν είναι;

Αν δείτε ότι δεν ανταποκρίνονται, μην τα παρατήσετε!
Δοκιμάστε πάλι με κάποια πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση και προτιμήστε την ώρα λίγο πριν τον ύπνο. Τότε που είναι στιγμές χαλάρωσης, εξομολογήσεων, αγκαλιάς και φιλιών.
Προτρέψτε τα να κάνουν το ίδιο, να βρουν αντίστοιχες ερωτήσεις για εσάς. Τα παιδιά, όπως και ο καθένας ίσως, ανοίγονται πιο εύκολα όταν κάνουμε την αρχή εμείς. Αν τους πούμε πως πέρασε η δική μας μέρα, έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να μάθουμε για τη δική τους. Τι λέτε; Θα το δοκιμάσουμε;

Και αλήθεια, τι άλλες ερωτήσεις θα προσθέτατε στη λίστα;

.........................................................................................................................

http://mikroimegaloi.gr/content/25-%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B9-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF
Το άρθρο διαβάσαμε εδώ : Huffington Post

Μετάφραση - Επιμέλεια: Όλγα Χατζηχρίστου

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ





Στις 11 Σεπτεμβρίου θα ηχήσει το πρώτο κουδούνι της χρονιάς για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς όλης της Ελλάδας, για να τελεστεί ο καθιερωμένος Αγιασμός!!!!!

Θα ακουστούν παιδικές φωνές και πάλι στις αυλές των σχολείων.....Παιδικά μάτια γεμάτα χαρά και αγωνία θα χαραχτούν και πάλι στις αναμνήσεις μας.....Μικρά χεράκια θα σφίξουν τα δικά μας.....Ωωω!!! Θεέ μου σ΄ευχαριστώ που με οδήγησες να ακολουθήσω το λειτούργημα της Νηπιαγωγού!!! Πόσες χαρές και πόσες συγκινήσεις μας περιμένουν την νέα αυτή χρονιά!!!

Περιμένω με ανυπομονησία να ανοίξω την αγκαλιά μου και να υποδεχτώ τους παλιούς και νέους μαθητές μας.....Να τους καλωσορίσουμε.....στο Ά Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Καλαμπακίου!!! την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014, γύρω στις 9:00 με 9:30 μπροστά στο 1ο Δημοτικό Σχολείο, στην αυλή του, για να γίνει ο Αγιασμός και στην συνέχεια να περάσουμε στο Νηπιαγωγείο, για να γνωριστούμε, και να συζητήσουμε......
Θα είμαστε εκεί και θα σας περιμένουμε με χαρά ..
κ. Κική Αντωνιάδου
κ.Κατερίνα Κοσμίδου
κ.Χρυσούλα Ναλμπάντη