Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Ήταν μια υπέροχη γιορτή....
Αφού βοηθήσαμε τον ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ.να έχει τα ρούχα του έτοιμα ...στην ώρα τους.......κλείσαμε ραντεβού μαζί του και για του ...χρόνου....υγεία να έχουμε......
Μας μοίρασε τα δώρα μας......αφού ήμασταν καλά παιδιά.....και τώρα.....ξεκούραση!!!!!!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ....ΠΟΛΛΑ....ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ....
ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΠΟΛΥ.....ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΑΜΕ ΠΟΛΥ....ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ..ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ.....ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ..ΦΑΝΗΚΕ......
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους γονείς των παιδιών μας, οι οποίοι είναι ...πάντοτε...δίπλα μας.....πολύτιμοι βοηθοί.. στην εκπαιδευτική και παιδαγωγική προσπάθεια μας!!!!! (και τους γονείς που μου εφοδιάσανε με φωτογραφίες)


.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ




Ευχές μου τα όνειρά σας.....











.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ

Παιδιά....σήμερα είναι Κυριακή!!!!!!!!!!!!! Και τί ξημερώνει αύριο::::::::::::

ΔΕΥΤΕΡΑ........Η ΩΡΑ ΤΗΣ.........ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗΣ!!!!!!!!!!!!!!



Μην ξεχασετε........σκουφιά.......γάντια......κασκόλ......τον καλό μας εαυτό......και σίγουρα το κέφι μας!!!!!!!!!!!

ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ...

ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ!!!!!!!!!!!!!!




Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

O ΔΡΟΜΟΣ

17 ΝΟΕΜΒΡΗ......ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ......ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.....

Διαβάσαμε την ΣΟΦΗ ΕΛΙΑ ....




Η Σοφή Ελιά της Ειρήνης Καμαράτου-Γιαλούση είναι μια  καλογραμμένη ιστορία με ξεκάθαρους συμβολισμούς .
Τι συμβαίνει όμως σε αυτό το παραμύθι; Σ’ ένα διαφορετικό από τα άλλα περιβόλι οι καρποί-κάτοικοι δυναστεύονταν από την κολοκύθα που επέβαλλε τον εαυτό της ως αρχηγό και τους έβαζε να δουλεύουν σκληρά με αντάλλαγμα έναν κουβά νερό την εβδομάδα. Για άλλους καρπούς αυτό ήταν αρκετό, για άλλους όμως όπως το καρπούζι ούτε συζήτηση.

Οι φρουροί της κολοκύθας φυλάκισαν το καρπούζι αλλά ο ξάδερφος του, το πεπόνι, αποφάσισε να λύσει το γρίφο. Με τη βοήθεια και τα συνετά λόγια της σοφής ελιάς έβγαλαν νοκ άουτ την κολοκύθα με έναν ευφάνταστο τρόπο και αποφάσισαν να ορίζουν διαφορετικά τις τύχες τους.

Δραματοποιήσαμε την ιστορία Ο ΔΡΟΜΟΣ...





ΚΑΙ ....ΑΣΦΑΛΩΣ.....ασχοληθηκαμε με την ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ........

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ....ΚΑΙ ΚΟΥΚΛΟΘΕΤΡΟ!!!!!!!!




ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ......





«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.»
Ισοκράτης (436 π.Χ.- 338 π.Χ.)

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!




Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ IN PROGRESS.....




η ισχύς εν τη ενώσει.......

Αυτό είναι συνεργασία......ομάδα......νοιάζομαι ...και προσφέρω....

Μαζευτήκαμε....μαζί με γονείς του νηπιαγωγείου μας ..και φτιάξαμε τα ημερολόγια του Νηπιαγωγείου μας.....δεν είναι πολύ ωραία:::::







ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥΣ....ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ.....


Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Σαν παραμύθι......






Διαβάσαμε το παραμύθι «Σαν παραμύθι» της Γαλάτειας Σουρέλη. Ένα παραμύθι του παππού που αναφέρεται στο γίγαντα και το μικρό νάνο, ένα παραμύθι για τον πόλεμο του 40.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι… Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια πιο περίεργη στολή και με ένα πήδημα βρέθηκε στην πόρτα του μικρού νάνου και βάζοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι, παραδώσου!» Ο νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που είναι ο γείτονας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου του το γνωστό χαιρετισμό, του φώναξε: «Γεια σου γείτονα χωρατατζή!» Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια. Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του και του ξαναφώναξε με άγρια φωνή: «Παραδώσου είπα» Τότε ο μικρός νάνος κατάλαβε ότι δεν αστειευόταν ο γίγαντας και χωρίς κανένα φόβο του είπε: «Όχι, δεν παραδίνομαι.» Αμέσως έτρεξε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας μια σφεντόνα και στάθηκε μπροστά στο γίγαντα. Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο και αμέσως όρμησε επάνω στο μικρό νάνο. Έγινε όμως κάτι το απίστευτο ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα κι έτσι ο γίγαντας με κατεβασμένο το κεφάλι το έβαλε στα πόδια. Έτσι κι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως κι εκείνος με ένα θαρραλέο και αποφασιστικό! ΟΧΙ και αφού πολέμησαν παλικαρίσια πάνω στις βουνοκορφές νίκησαν τους Ιταλούς κι έτσι η πατρίδα μας είναι ελεύθερη.
Προχωρήσαμε στη δραματοποίηση της ιστορίας.....


Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν τις εντυπώσεις τους από το παραμύθι.

Aνοίξαμε το κουτί της 28ης Οκτωβρίου 1940..(http://www.popi-it.gr/giortes/28-oktobriou/koyti-eksistorisi-gegonoton-1940/).και βρήκαμε μια εικονίτσα...μια ελληνική σημαία...παλιές εφημερίδες της εποχής....την λέξη ΟΧΙ και ΕΛΛΑΔΑ.....
Παρατηρήσαμε τις φωτογραφίες από εκείνη την εποχή και φτιάξαμε ιστορίες....






Αναφερθήκαμε στους αγώνες, τις θυσίες, τη γενναιότητα και την υπερηφάνεια των ελλήνων στο πόλεμο του 40.



Στο χάρτη της Ευρώπης εντοπίσαμε την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία... τη Γερμανία. Αναφερθήκαμε στα οχυρά μας.....Γνωρίσαμε τις σημαίες των κρατών και τέλος τις τοποθετήσαμε επάνω στο χάρτη.
Βάλαμε στη σωστή χρονική  σειρά..τα γεγονότα.....και φτιάξαμε το χρονικο του 1940...paixnidokamomata.blogspot.gr

κολλάζ με το ΟΧΙ 




«Ασπρογάλανο πανί»







Μιλούσανε δυο νεράιδες:


- Τι σημαία να δώσουμε σ' αυτή τη χώρα; είπαν κι έδειξαν την Ελλάδα.

- Ας ρωτήσουμε την ίδια, είπε η μια.

- Ας ρωτήσουμε, συμφώνησε και η άλλη.

Βρήκαν την Ελλάδα να λούζεται σε μια καταγάλανη θάλασσα και να στεγνώνει κάτω από έναν ολόλαμπρο ήλιο.

- Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, τι χρώμα θέλεις να ‘χει η σημαία σου;

- Να ρωτήσω τα παιδιά μου, είπε η Ελλάδα.

Τα μισά παιδιά της ζούσαν στη στεριά, παιδεύονταν με τη γη και τα βουνά.

- Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, σκληρός ο τόπος. Και η δουλειά σκληρή. Μα άσπρα περιστέρια οι ψυχές μας. Γι΄ αυτό άσπρη, ολόασπρη τη θέμε τη σημαία μας.

Τα 'γραψε τα λόγια αυτά σε χρυσόδετο τεφτέρι η Ελλάδα.

- Ας πάω τώρα να ρωτήσω και τ' άλλα μου παιδιά, τα παιδιά της θάλασσας, είπε η Ελλάδα.

Τα βρήκε να παλεύουν με τα δίχτυα. Να τα τραβούν με κόπο, γιατί ήταν γιομάτα απ' ασημένια λαχταριστά ψάρια.

- Κυρά, κυρά αρχόντισσα κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, εμάς οι ψυχές μας είναι δοξασμένες στο γαλανό νερό. Τούτη η θάλασσα η μεγάλη, που μας δίνει χαρά και ζωή, θέλουμε να χωρέσει τη σημαία μας.

Τα 'γραψε και τούτα τα λόγια η Ελλάδα σε χρυσόδετο τεφτέρι και το ‘δωσε, το τεφτέρι, στις νεράιδες.


- Έτσι να γίνει, είπαν εκείνες.

Και τότε μέσα από την αφρισμένη θάλασσα βγήκε τ' ασπρογάλανο πανί κι απλώθηκε σε ουρανό και γη. Κείνη την ώρα ο ήλιος άστραψε, έσκυψε, φίλησε το πανί και το φίλημά του έγινε ένας ολόχρυσος σταυρός.

- Η σημαία μας, είπε η Ελλάδα. Η σημαία για τα παιδιά της στεριάς, για τα παιδιά της θάλασσας.

Γαλάτεια Σουρέλη



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ.......