ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ....ΟΜΟΡΦΑ ΞΕΚΙΝΗΜΑΤΑ....

Πέρασαν, κιόλας, δύο εβδομάδες.....από την πρώτη μέρα του αγιασμού.....
  Με αγωνίες......χαρές....ανυπομονησίες.....καινούρια αντικείμενα.....ρουτίνες...
 Μάτια και αυτάκια ανοιχτά για να μάθουν κάθετι καινούριο......μα κυρίως...αγκαλιά και καρδούλα ανοιχτή για να αγαπήσουν και να αγαπηθούν..!!!!!
                                              "ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟΙ ΧΩΡΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ;
                                                ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΡΠΙΟΙ...ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ....
                                                ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ.....ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ...
                                                     ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...."

Τί γλυκό να σε αγαπούν...και να σου το λένε.....

γλυκά μου μουτράκια!!!!!!

Και αφού στολίσαμε τα ψαράκια μας....τα κολλήσαμε και γράψαμε το σύνθημα μας!!!!


                               "  ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ
                         ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ ΜΑΖΙ"


Επίσης, παίξαμε πολλές φορές με το όνομα μας.....παιχνίδια με τις καρτέλες των ονομάτων....να βρούμε ο καθένας το δικό του.....να βοηθήσουμε όποιον δεν μπορεί......να ανακαλύψουμε που αλλού βρίσκεται το όνομα μας (συρταρακια....πίνακες εργασιών κ.τ.λ).

Διαβάσαμε τον αγαπημένο μας Μπακακούλη

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ, Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Α. ΜΠΑΚΑΚΟΥΛΗΣ

 Έμμετρη διασκευή από τη στιχουργό των τραγουδιών της Λιλιπούπολης Μαριανίνα Κριεζή. "Φεύγω!" απάντησε ο μικρούλης Εμμανουήλ Α. Μπακακούλης. "Όλο τον κόσμο θα γυρίσω, να βρω σοφούς να τους ρωτήσω: το Άλφα αυτό το κεφαλαίο σημαίνει τίποτα ωραίο ή τίποτ’ άλλο, συμφορά μου, που μου ντροπιάζει τ’ όνομά μου;" Τρυφερότητα και χιούμορ πλημμυρίζουν τα στιχάκια της Μαριανίνας Κριεζή και μας ταξιδεύουν στην αθωότητα ......

Παίξαμε με το αρχικό γράμμα του ονόματος μας.......

το κάναμε ουράνιο τόξο...... 

Κάναμε το μονόγραμμα μας με πλαστελίνη και καλαμάκια ....μια ιδέα από http://www.elniplex.com/

Ασχοληθήκαμε και με τους κανόνες μας....κάτι που δεν τελειώνει εύκολα και θα συνεχίσουμε.....

ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΡΙΣΗ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΑΛΛΑ....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ......ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΟΛΑ........ ΔΙΑΛΕΞΑΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΓΡΑΨΑΜΕ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΤΗΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.....

Η γνωστή μας κουκουβάγια.....μας βοηθά να μάθουμε τους κανόνες της τάξης μας και μας τους υπενθυμίζει κάθε φορά που......ξεστρατίζουμε.....

και βέβαια.....παίξαμε στην αυλή μας.....

αυτάααααα προς το παρόν......καλή συνέχεια μας εύχομαι.....
                                            

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ!!!!!

Καλή χρονιά να έχουμε.....και θα έχουμε....αυτό είναι σίγουρο!!!! Με τέτοια παιδιά!!!!!!! και τέτοιες δασκάλες......ας ευλογήσουμε και λιγάκι τα γένια μας...που δεν έχουμε.....


Πρώτη μέρα λοιπόν....και ξεκινήσαμε με παιχνίδια γνωριμίας...και γνωριμίας χώρου.....
Βάζοντας τα πράγματα…στη θέση τους!

Τους εμφανίσαμε μια σακούλα, η οποία περιέχει μέσα αντικείμενα που μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για γνωριμία με το χώρο του σχολείου. Ένα πινέλο, ένα ντέφι, ένα μαρκαδόρο, ένα ποντίκι υπολογιστή, μια πετσέτα ή σαπούνι μπάνιου, ένα τουβλάκι, ένα πλαστικό μπουκάλι, μία ζωγραφιά, κάποιο παιχνίδι από το μαγαζάκι κτλ.

Ας τα βάλουμε στη θέση τους όλοι μαζί.” Και κάπως έτσι ξεκινάει η ξενάγηση στους χώρους του σχολείου και τις γωνιές της τάξης. Είναι σημαντικό τα παιδιά από τις πρώτες μέρες να συνειδητοποιήσουν ότι κάθε αντικείμενο που χρησιμοποιούν πρέπει να μπαίνει στη θέση του, κανόνας απαράβατος για μια καλά οργανωμένη τάξη.http://www.elniplex.com/%CE%B2%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82/

Διαβάσαμε το παραμύθι "Ο Δεινόσαυρος πάει σχολείο – Duncan Edwards Pamela – Εκδόσεις Πατάκη"

κάναμε τις πρώτες μας ρουτίνες.......και βγήκαμε να παιξουμε!!!!!! Γέμισε η αυλή μας χρώματα....λουλουδάκια και φωνές......

ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΠΑΙΔΙΑ!!!!! ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ!!!!!!!!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ

Στις 11 Σεπτεμβρίου θα ηχήσει το πρώτο κουδούνι της χρονιάς για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς όλης της Ελλάδας, για να τελεστεί ο καθιερωμένος Αγιασμός!!!!!

Θα ακουστούν παιδικές φωνές και πάλι στις αυλές των σχολείων.....Παιδικά μάτια γεμάτα χαρά και αγωνία θα χαραχτούν και πάλι στις αναμνήσεις μας.....Μικρά χεράκια θα σφίξουν τα δικά μας.....Ωωω!!! Θεέ μου σ΄ευχαριστώ που με οδήγησες να ακολουθήσω το λειτούργημα της Νηπιαγωγού!!! Πόσες χαρές και πόσες συγκινήσεις μας περιμένουν την νέα αυτή χρονιά!!!

Περιμένω με ανυπομονησία να ανοίξω την αγκαλιά μου και να υποδεχτώ τους παλιούς και νέους μαθητές μας.....Να τους καλωσορίσουμε.....στο Ά Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Καλαμπακίου!!! τηνΠαρασκευή  11 Σεπτεμβρίου 2015, γύρω στις 9:15 μπροστά στο 1ο Δημοτικό Σχολείο, στην αυλή του, για να γίνει ο Αγιασμός και στην συνέχεια να περάσουμε στο Νηπιαγωγείο, για να γνωριστούμε, και να συζητήσουμε......

Αγαπητοί γονείς, θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο Νηπιαγωγείο μας και να ευχηθούμε να έχουμε μια καλή και δημιουργική χρονιά.

Είμαστε η κ. Χρυσούλα, η κ. Κατερίνα και η κ.Κική και θα ταξιδέψουμε μαζί με τα παιδιά σας σε ένα δημιουργικό και φανταστικό ταξίδι στη γνώση.

 ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!

Ένας κύκλος έκλεισε..σήμερα....ανάμεικτα συναισθήματα...χαράς....συγκίνησης.....και αυτό το συναίσθημα του αποχωρισμού....που όσο περνούν τα χρόνια....τόσο...πιο δυσκολο γίνεται.....(γιατί άραγε;;;;)

Μια ολόκληρη χρονιά, μαζί, ταξιδέψαμε στα μονοπάτια του παιχνιδιού..(.γιατί εμείς με το παιχνίδι μαθαίνουμε.....) ...των παραμυθιών, των ανακαλύψεων, της γνώσης, της κοινωνικοποίησης.....και πόσα άλλα.......του γέλιου. του πόνου, της χαράς και της θλίψης....της αγκαλιάς, της συνεργασίας.....ΜΑΖΙ!!!!
  ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!!

ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ...ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!

ΞΑΠΛΩΣΑΜΕ ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ....ΜΑΣ ΧΑΙΔΕΨΕ Ο ΗΛΙΟΣ.....ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΑΜΕ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟ!!!

ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΗΚΑΜΕ!!!

ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ!!!

ΠΑΙΞΑΜΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ!!!

ΧΟΡΕΨΑΜΕ!!!

ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Είμαι έξι ετών και μόλις τελείωσα το νηπιαγωγείο. Δε ξέρω τι περίμεναν οι άλλοι από εμένα. Ξέρω όμως τι έμαθα στο νηπιαγωγείο. Και θα σας τα πω (ελπίζω να τα θυμηθώ όλα):

Έμαθα να κάνω φίλους

και να αγαπώ τους σκύλους

κι όλα τ’ άλλα ζώα

που όπως είδα είν’ αθώα.

Έμαθα πολλά κι άκου τα καλά:

να μοιράζομαι, να φαντάζομαι,

να παίζω με κανόνες και να συνεργάζομαι,

να νιώθω και να λέω,

να ζητώ δίχως να κλαίω

να με ακούνε κι άλλοι,

να με δέχονται

κι όταν μαζί μου διαφωνούν- πάλι

να με καταδέχονται.

Έμαθα να κάνω ερωτήσεις

και να δίνω απαντήσεις

να αγαπώ τα παιδιά και τη δασκάλα

που μου έμαθε τα μικρά και τα μεγάλα

που μου μίλησε για εκείνα που υπάρχουν και δε βλέπω

και μου είπε ιστορίες

για εκείνα που βλέπω δίχως να υπάρχουν.

Έμαθα τεχνικές και υλικά

να ζωγραφίζω, να κόβω, να κολλάω,

να προσφέρω, να βοηθάω

έμαθα να αγαπάω

για το δίκιο να μιλάω.

Έμαθα ν’ ανήκω σε ομάδα

και πως δεν είμαι εγώ το μόνο νήπιο σε όλη την Ελλάδα.

έμαθα πως είμαι ξεχωριστός

πως είμαι ικανός και διαφορετικός

και πως είμαι του εαυτού μου

κι άλλου κανενός!

Και τώρα ετοιμάζομαι για το δημοτικό

σχολείο πιο μεγάλο και απαιτητικό

θα μάθω όπως μου είπαν πράγματα χίλια δυο

με λέξεις κι αριθμούς θα παίζουμε κρυφτό

μα θέλω να ζητήσω ακόμα κάτι

από σένανε, μαμά, και το μπαμπά αγάπη

απ’ το σχολείο μου λίγο χρόνο να συνηθίσω

μια αγκαλιά να ισορροπήσω

τώρα που σε άλλο σχολείο θα αρχίσω.

Μα μέχρι τότε ήθελα να σου πω

πως θα ‘ναι ΚΑ-ΛΟ-ΚΑΙ-ΡΙ

εγώ θα παίζω, θα γελώ

με παγωτό στο χέρι!

Θέλω θάλασσα και άμμο

θέλω να κυλιέμαι χάμω

μη με κυνηγάς μ’ ασκήσεις

βρες εσύ τώρα τις λύσεις

δεν κάνω προετοιμασία

γιατί δεν έχει ουσία!

Για μένα έχει σημασία

να σου πω τι θέλω…

Θέλω να παίξω, να παίξω, να παίξω

θέλω να τρέξω, να τρέξω, να τρέξω

θέλω να πλατσουρίσω, να σε βρέξω

θέλω να βγαίνουμε έξω

Γιατί πρέπει να θυμάσαι

εκτός απ’ τ’ όνομά μου με λένε και “παιδί”

εσύ δεν ήσουν τέτοιο δηλαδή;

Ο κόσμος μου ανήκει, να μην ανησυχείς

θα τα μάθω όσα θες, του χρόνου. Θα δεις!!!

ΥΓ: Φέτος πάντως έμαθα πως γράφεται η αγάπη

με δύο -α- και ένα -i-

αρκεί να τη δείχνεις απ’ άκρη σ’ άκρη!!!

ΓΙΑ ΣΑΣ......ΠΟΥ ΧΡΩΜΑΤΙΣΑΤΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!!!!!

Μια ακόμη χρονιά έφτασε στο τέλος της και θυμάμαι όλα αυτά που ζήσαμε μαζί. Τα μάτια μου πλημμυρίζουν χρώματα, πολλά χρώματα…


Λευκό, η αθωότητα στα βλέμματα σας, οι ευτυχισμένες στιγμές, η αφοπλιστική ειλικρίνειά σας, τα όνειρα και οι ελπίδες σας.


Ροζ, η ζηλευτή ανεμελιά σας, τα γλυκά φιλιά που μου χαρίσατε τόσο απλόχερα, οι συζητήσεις μας που πάντα δημιουργούσαν ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη μου.


Πράσινο, τα ατελείωτα παιχνίδια μας, οι στιγμές συνεργασίας και αλληλοβοήθειας. Αυτές που μου έδιναν τα πιο ισχυρά μαθήματα ανιδιοτέλειας. Αυτές που με μάθαιναν να δίνω χωρίς να ζητάω τίποτα.


Κίτρινο, τα μακρινά και τόσο φωτεινά ταξίδια μας σε παραμυθένιους κόσμους. Εκεί που ζωντάνευαν τα ζώα, οι νεράιδες, τα αντικείμενα και ό,τι ακόμα βάζει το μυαλό σας. Εκεί που η φαντασία ήταν ο πιο τρελός οδηγός.


Μπλε, η ώρα της χαλάρωσης ακούγοντας μουσική, τα τραγούδια που ντύνατε με τις μελωδικές φωνές σας, ο άκρατος ενθουσιασμός σας για τα πιο απλά πράγματα που εγώ τα έχω σαν δεδομένα.


Γαλάζιο, οι ζεστές αγκαλιές σας, ο ειλικρινής και γλυκός τρόπος να ζητάτε συγνώμη όταν πληγώνετε κάποιον, η αυτοπεποίθηση σας ότι θα τα καταφέρετε.


Μαύρο, οι αθώες φοβίες σας, οι στιγμές θυμού και έντασης, τα ξεσπάσματα σας.


Γκρι, τα ζεστά δάκρυα σας που ανέλπιστα γρήγορα μετατρέπονταν σε γέλια και χαρές.


Καφέ, οι διαφωνίες σας, τα επιχειρήματα των διαπραγματεύσεων σας που σχεδόν πάντα με άφηναν άφωνη.


Φούξια, οι αναρίθμητες σκανταλιές σας, ο διεγερτικός χορός σας, τα ξεκαρδιστικά γέλια σας που με παρέσυραν χωρίς να το αντιλαμβάνομαι.


Μωβ, η θλίψη που ζωγραφιζόταν στα πρόσωπα σας και με τόση αγωνία ήθελα να την εξαφανίσω.


Κόκκινο, το πιο βαθύ κόκκινο είναι η αγάπη μας. Όλα τα «Σ’ αγαπώ» που ανταλλάξαμε καθημερινά. Κόκκινο, η αγάπη που δεν μου έλλειψε ποτέ.


Όλα τα χρώματα είναι στα μάτια μου, στα μάτια μιας δασκάλας. Όλα τα χρώματα είναι η ΕΥΤΥΧΙΑ…


Αφιερωμένο στα παιδιά μου.
Δεν ξέρω αν σας έμαθα κάτι, αλλά εσείς με μάθατε τόσα πολλά!
Σας ευχαριστώ ολόψυχα.

http://enakeimenomiaeikona.blogspot.gr/2015/06/blog-post_11.html
ΖΩΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ανέκδοτο κείμενο)

…

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.....ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ!!!!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ...ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ !!!!!
  ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!!!!! ΤΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ, ΗΤΑΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΙΠΠΟΤΕΣ, ΔΕΣΠΟΣΥΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΑ......

Η ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ......ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΣΧΟΙΝΙΑ!!!!! ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ......

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΟΟΣΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ....ΑΣ ΦΑΜΕ ΛΙΓΑ ΚΕΡΑΣΑΚΙΑ......

ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΚΟΥΒΑ......ΘΑ ΦΤΗΝΩ ΤΑ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ!!!!

ΧΜΜΜ!!! ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΜΠΙΣΚΟΤΟΠΑΓΩΤΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ!!!!

ΑΥΡΙΟ....ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΓΛΥΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ!!!! 

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!!!

ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ...ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ!!!!!!

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Το κάναμε και το ταξίδι μας με την Γοργόνα.....Ξεκινήσαμε....πήγαμε σε άλλα μέρη...μακριά!!!
Σε άλλους τόπους...και άλλους χρόνους.....αγαπημένους....αλησμόνητους..!!!

"Και αλοίμονο σε όποιο λαό ξεχάσει το όνομα του."""

Ένα δικό μου όνειρο ήταν η Γοργόνα.....Στο κάλεσμα της, δέχτηκαν με χαρά  η Χρυσούλα και η Κική.. συνοδοιπόροι και συνταξιδιώτες να γενούν....με μεγάλη χαρά και προθυμία!! Τις ευχαριστώ τοοοοοοόσο πολύ!!!!!! Χωρίς το στήριγμα τους, ίσως να μην γινόταν αυτό το ταξίδι....

          

   "ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ

               ΑΝ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΣΦΙΧΤΑ"

ΣΥΝΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ, ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΛΛΑ.....ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ!! ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ...

ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΦΕΝΤΕΨΟΥΜΕ.....ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΜΑΗ, ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΙΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ....

 ΦΕΤΟΣ ΕΙΧΕ ΤΙΤΛΟ: "100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑΜΠΑΚΙ"...

Το ταξίδι μας ,ξεκίνησε......

"η μακρόμαλλη γοργόνα
η αδελφή του μακεδόνα
ζει στην πλάτη της θαλάσσης 

πλάσμα αγέννητο της πλάσης.....

....

ένα πλοίο σταματήσει
με φωνή στοιχειού προβάλλει
και αντηχεί η φωνή στο πέλαγος
«ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος»;

Ο μικρός μας ο Γιαννάκης , μαζί με τον μπαμπά του και την μανούλα του......

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΣΤΙΓΜΗ....ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ :

"Η μάνα εν κρύο νερόν"

ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ....

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑΥΡΟ- ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗ!!!!

"άστραψε η ανατολή στο πέλαγος της Θράκης 

φώτισε τα παράλια του πόντου τα καράβια 

και η γοργόνα φάνηκε στη πλάτη της θαλάσσης 

ένα μικρό παιδί κρατεί και «Αλέξανδρο» το λέει."

ΘΡΑΚΗ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

πως τουτη η γη και η θαλασσα είναι η μακεδονια
του μεγα αλεξανδρου ητανε πατριδα αγαπημενη
μα δακρυσε και δεν του λεει για την θεσσαλονικη.
μα ένα πουλακι στεριανο με ανθρωπινη λαλιτσα
λεει στον μικρο αλεξανδρο, κρυφα, ολη την αληθεια.
του μεγαλεξανδρου η αδερφη πως ηταν η γοργονα
«θεσσαλονικη» ητανε ως τοτε το ονομα της.
πως ο μεγαλεξανδρος εβρηκε και κρατουσε
κρυφα το αθανατο νερο σε ασημενιο τασι
κι αυτή που δεν το γνωριζε στη θαλασσα το ριχνει
και σαν της το ΄παν έπεσε στο κυμα να πεθανει.

ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ....ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ....

Και αλοίμονο σε όποιο λαό ξεχάσει το όνομα του.
Αυτό το ξέρουνε οι ποιητές, Μα όχι οι κυβερνήτες
Και μοναχοί παλεύουνε με όπλο τους τη πένα....

- ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ--ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ

Μα σαν μαρμάρωσε ο καιρός, σαν κάτι να συμβαίνει
Γέμισε η Πελοποννησος αρματολούς και κλέφτες
Εχουν μεγάλη σύναξη, μετράνε τα αρματα τους
Ελευθερία Ή Θάνατος, αυτόν τον όρκο παίρνουν.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ 1ου ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΚΑΛΑΜΠΑΚΙΟΥ

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΜΕ.......

"ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ

               ΑΝ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΣΦΙΧΤΑ"

ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ....ΕΝΑ ΣΩΜΑ....ΜΙΑ ΨΥΧΗ.....
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!

Η ώρα του αποχωρισμού είναι βουβή όπως πάντα,

Μέσα στο βλέμμα χάνονται βαθιά ο ένας του άλλου.

Αυτή βάζει το πέλαγο μπροστά της και μακραίνει

Κι όσο να πεις χιμάει αυτός με το σκαρί ξοπίσω.

Τι κι αν ορτσάρει ο Αλέξανδρος, ποτέ δεν θα τη φτάσει

Φεύγει η Γοργόνα, χάνεται κι αχνάρια δεν αφήνει.

Κάποτε αυτή από μόνη της το πλοίο θα σταματήσει

Και σαν στοιχειό της θάλασσας τους ναύτες θα ρωτήσει:

ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ; 

( ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ: Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ-ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ