Πρόκειται για Αποκριάτικο δρώμενο με έντονες Διονυσιακές καταβολές, κατά την τέλεση του οποίου οι κάτοικοι επιζητούσαν την ευγονία της γης, από την οποία ήταν ολότελα εξαρτημένοι, καθότι η Η Κύρια ασχολία πολυακουσμένα ΗΤΑΝ η Η γεωργία Αναβιώνει ΚΑΘΕ χρονο ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΙΝ την Καθαρά Δευτέρα με πολύ κέφι και αποκριάτικη διάθεση για πειράγματα!
Το πρωί της Δευτέρας στο Καλαμπάκι, συγκεντρώνονταν 20 έως 30 παλικάρια που εκείνο τον καιρό ήταν ανύπαντρα και διάλεγαν μεταξύ τους έναν ο οποίος θα ήταν ο «καλόγερος». Στη συνέχεια τον έντυναν με δέρματα ζώων (προβιές} και στη μέση του είχε περασμένα κουδούνια προβάτων . Το πρόσωπο του το έβαφε με στάχτη και στο κεφάλι φορούσε μια κουκούλα από δέρμα ζώου. Στα χέρια του κρατούσε δύο ξύλα, τα ντουκμάκια, απαραίτητα για τη «δράση» του καλόγερου! Οι συνοδοί του ήταν ντυμένοι με τα ποτούρια, Θρακιώτικη ενδυμασία του Κρυονερίου . Στην παρέα υπήρχε πάντα και ένας μεταμφιεσμένος σε τσιγγάνα.
Η εύθυμη συντροφιά δημιουργώντας πολύ θόρυβο, περιφέρονταν σε όλα τα σπίτια του χωριού με τη συνοδεία μιας γκάιντας.
Όταν έμπαιναν στην αυλή του σπιτιού, προκειμένου να δημιουργήσουν περισσότερη φασαρία και να γίνει η παρουσία τους αντιληπτή, χτυπούσαν το κάρο που βρισκόταν εκεί με ξύλα που έφεραν στα χέρια τους. Όταν έβγαινε ο νοικοκύρης του σπιτιού έξω του έλεγαν πως το κάρο του θέλει διόρθωμα και τον «απειλούσαν» πως για να μην του προξενήσουν μεγαλύτερη ζημιά, έπρεπε να τους πληρώσει ακριβά! Συγχρόνως, τον έσπρωχναν και τον περιέπαιζαν, προκειμένου να τους δώσει μεγαλύτερο «μπαξίσι». Οι νοικοκυραίοι τους έδιναν, συνήθως, χρήματα και αυγά. Παράλληλα, κερνούσαν τον καλόγερο και τη συντροφιά του διάφορους μεζέδες με τσίπουρο ή ούζο.
Αφού περνούσαν απ 'όλα τα σπίτια του χωριού, το απόγευμα κατέληγαν στην πλατεία, όπου συγκεντρωνόταν όλοι οι κάτοικοι προκειμένου να κάνουν το έθιμο της σποράς. Εκεί η συντροφιά του καλόγερου επέλεγε έναν κάτοικο του χωριού, τον καλύτερο νοικοκύρη, και τον έχριζε βασιλιά. Ταυτόχρονα , κατέφθανε ένα ξύλινο άροτρο στο οποίο οι μεταμφιεσμένοι έπαιρναν τη θέση των βοδιών και ο βασιλιάς κρατώντας το αλέτρι κι ένα ξύλινο κοντάρι τους κέντριζε για να «οργώσουν» τη γη.
Μ 'αυτό τον τρόπο έσερναν το αλέτρι στην πλατεία, κάνοντας τρεις περιφορές. Μετά το εικονικό όργωμα, ο βασιλιάς έπαιρνε έναν τενεκέ με σιτάρι και καλαμπόκι που είχε αναμειχθεί με στάχτη κι έσπερνε το υποτιθέμενο οργωμένο χωράφι-πετώντας και στους παρευρισκόμενους ενώ όσοι παρακολουθούσαν, έχοντας τα χέρια λερωμένα από τις μουτζούρες της σόμπας, λερωνόταν μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια της σποράς ο βασιλιάς φώναζε διάφορες τιμές για τα βασικά αγροτικά προϊόντα.
Φέτος, το καλαμπόκι 500 φράγκα
ΤΟ σιτάρι 300 φράγκα
ΤΟ κριθάρι 300 φράγκα,
Φέτος, τζάμπα ....
Αμέσως μετά τη σπορά, έπαιρνε έναν τενεκέ με νερό για ποτίσει το ξερό χωράφι. Τότε και μόνον τότε, οι κάτοικοι που παρακολουθούσαν είχαν το δικαίωμα να βρέξουν το βασιλιά και τον καλόγερο με κουβάδες νερό που εμφανίζονταν από το πουθενά μες το πλήθος. Οι βρεγμένοι είχαν , αυτοδίκαια, το δικαίωμα να κυνηγήσουν και να χτυπήσουν με τις βέργες που κρατούσαν αυτούς που τους κατέβρεξαν. Το δρώμενο τελείωνε με πειράγματα, κέφι και χορό. Στο Κρυόνερο της Ανατολικής Θράκης, απ 'όπου ήρθε το έθιμο, αντί της τελευταίας περιφοράς, η συντροφιά του καλόγερου μαζί με το βασιλιά και πλήθος κόσμου, κατευθυνόταν στο ποτάμι που διέσχιζε το κέντρο του χωριού και το χώριζε στα δύο, και έριχνε τον βασιλιά μέσα σ 'ένα είδος βαπτίσματος.
ΠΗΓΗ : Πολιτιστικός σύλλογος Καλαμπακίου Δράμας
ΤΟ Α ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ Καλαμπακίου ΗΤΑΝ εκει, υποστηρίζοντας ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
η Η. "ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ" ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟΥΣ ΤΗΣ ΗΡΩΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕ ΜΕ ΤΑ "ΧΡΩΜΑΤΑ" ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου